Volatiliteit is een statistische maatstaf voor de spreiding van de rendementen voor een bepaald aandeel of een bepaalde marktindex. In de meeste gevallen geldt dat hoe hoger de volatiliteit, hoe risicovoller het aandeel. Volatiliteit wordt vaak gemeten als de standaardafwijking of variantie tussen rendementen van datzelfde aandeel of diezelfde marktindex.

Op de aandelenmarkten wordt volatiliteit vaak geassocieerd met grote schommelingen in beide richtingen. Wanneer de aandelenmarkt bijvoorbeeld over een langere periode met meer dan één procent stijgt en daalt, wordt dit een “volatiele” markt genoemd. De volatiliteit van een activum is een belangrijke factor bij de prijsbepaling van optiecontracten.

De redenen waarom beleggers voortdurend op zoek zijn naar de meest volatiele aandelen zijn duidelijk. Er zijn simpelweg grotere kansen op aanzienlijk hogere rendementen. Beleggers die handelen in volatiele aandelen hebben een grotere kans om grotere winsten te maken dan degenen die op veilig spelen en zich houden aan aandelen met weinig volatiliteit.

Volatiele aandelen zijn kenmerkend voor en gevoelig voor scherpe bewegingen, die geduld vereisen om te wachten op ingangen, maar onmiddellijke en snelle acties wanneer ze verschijnen. Zoals bij alle aandelenhandel, kunnen volatiele aandelen die in een trend zitten een directionele bias geven, wat de makelaar een voordeel geeft.

Er zijn een paar indicatoren die kunnen worden gebruikt om volatiele aandelen te verhandelen, van de meest permanente is het volgen van de prijsactie de sleutel. Dat wil zeggen, kijken of de koers hogere swing highs of lagere swing lows maakt ten opzichte van vorige golven. Dit moet worden gedaan om te bepalen wanneer indicatorsignalen worden opgepakt en wanneer ze met rust worden gelaten.