Indexbeleggen: voor je oude dag

Indexbeleggen is eenvoudig en levert een goed rendement op. Met indexbeleggen koop je geen losse aandelen, maar investeer je in een hele beursindex tegelijk. Een beursindex is een samengesteld ‘mandje’ met beleggingen zoals aandelen en obligaties. Goede voorbeelden van dergelijke mandjes zijn Dow Jones, de AEX en de DAX. De indexen worden samengesteld door financiële bedrijven of beursexploitanten (ook wel ‘index providers’ genoemd). Voorbeelden daarvan zijn JPMorgan, Bloomberg en MSCI. Indexbeleggen kan ook in bijvoorbeeld vastgoed, goud en grondstoffen.

Waarom zou je indexbeleggen voor je oude dag?

–  Een pensioen is niet altijd meer zeker. Pensioenregelingen worden steeds verder uitgekleed en het risico komt steeds meer bij jou als deelnemer te liggen.

–  Een leven kent heuvels en dalen. Er zijn gebeurtenissen die een gat in je pensioen kunnen slaan. Een echtscheiding bijvoorbeeld, deeltijd gaan werken, tijdelijk stoppen met werken, regelmatig van baan veranderen, eerder stoppen met werken en ontslag.

–  Heb je plannen na je pensioen die best wat kosten, zoals verhuizen, een wereldreis maken of een nieuwe auto kopen? Dan moet je dit wel kunnen betalen. Vaak kan een dergelijke grote uitgave niet met het pensioenbedrag. Dan is een aanvulling zeer welkom.

–  Sparen levert weinig meer op met de huidige lage rente. Als je kijkt naar het verleden levert beleggen op lange termijn ook meer rendement op dan sparen.

Passief en actief beleggen

Indexbeleggen wordt ook wel ‘passief beleggen’ genoemd. Dat staat tegenover ‘actief beleggen’. Met actief beleggen wil je er zelf voor zorgen dat je een zo hoog mogelijk rendement haalt. Dat kan ook met behulp van een vermogensbelegger. Daardoor koop of verkoop je relatief vaak effecten of beleggingsfondsen. Met passief beleggen wordt een index gevolgd. Indexbeleggen is dus passief beleggen.

Door te beleggen in indexfondsen verspreid je het risico dat je bij het beleggen loopt. In tegenstelling tot bij actief beleggen ben je minder afhankelijk van de koers van de individuele aandelen die in het mandje zitten. De beleggingen zijn immers gespreid over alle aandelen in een bepaalde index. Keldert één van de aandelen, dan wordt dat dus opgevangen door alle andere aandelen die in de index zitten.

Je kan het risico nog meer spreiden door te beleggen in meerdere beleggingscategorieën. Zoals eerder al gezegd kan je ook (bijvoorbeeld) beleggen in goud, grondstoffen en vastgoed. Gaat één bepaalde sector hard onderuit door een ingrijpende gebeurtenis of ontdekking, dan vangen de andere categorieën dat voor je op. Ook kan je wereldwijd beleggen.

Maar let op: het blijft altijd beleggen. En beleggen is nooit zonder risico. Bij alle soorten van beleggen loop je het risico op koersfluctuaties. Je beleggingen kunnen daardoor meer, maar ook minder waard worden en je kan de inleg deels of geheel kwijtraken.

De realiteit

Een veel gehoord tegenargument is dat het niet mogelijk is een hoger rendement te behalen dan de index zelf. Je hebt de advertenties vast wel eens gezien: ‘Al drie jaar op tij beter gepresteerd dan de AEX.’. Maar de werkelijkheid is dat het heel moeilijk is de index steeds weer te verslaan. Beginnende beleggers vinden dat moeilijk, ook doorgewinterde fondsbeheerders hebben er moeite mee.

Wil je indexbeleggen voor je oude dag, dan kan het een goed idee zijn dit onderdeel te maken van een bredere beleggingsstrategie. Welke weging index trackers je binnen je portefeuille je hebt en voor welke trackers je kiest hangt af van je (financiële) situatie en wat je met je beleggingen wilt bereiken.

Met indexbeleggen beleg je via zogenaamde trackers. Het worden ook wel exchange traded funds (ETF’s) genoemd. Ze lijken op beleggingsfondsen, maar anders dan een beleggingsfonds handelt een tracker als een aandeel. Dat wil zeggen dat hij op elk moment kan worden gekocht of verkocht, terwijl een fonds eens per dag (of minder) verhandeld wordt. Met een ETF kan je in één keer een complete mand met beleggingen aankopen. Je kan ook een specifiek mandje aandelen volgen om een bepaalde index te verslaan. Dat worden ook wel ‘actieve ETF’s’ genoemd.

Er zijn twee soorten index trackers:

– Fysieke index trackers

– Synthetische index trackers

Fysieke index trackers

Hier heeft het fonds de onderliggende aandelen (of een ander type beleggingen) uit de index die het volgt voor een deel of een groot gedeelte aangekocht,

Synthetische index trackers

Hierbij heeft de aanbieder de afspraak gemaakt met een zakenbank. Tegen een vergoeding (of in ruil voor het rendement op een ander mandje aandelen) wordt dan aan de tracker het rendement van de betreffende index uitgekeerd. Dit heet ook wel een ‘swapovereenkomst’. De aanbieder van een synthetische index tracker geeft een belegger dus het bijna exacte rendement van de index die hij volgt, maar heeft de beleggingen uit die index zelf niet in bezit.

Indexbeleggen kan met futures en opties. Beide manieren lijken veel op elkaar, dus we leggen beide begrippen duidelijk uit.

Futures

Een future is een overeenkomst tot aankoop of verkoop van een financiële waarde die op een bepaald tijdstip in de toekomst door de verkoper aan de koper moet worden geleverd. Dit wordt gedaan tegen een prijs die bij het aangaan van het contract is vastgelegd. Futures heb je op verschillende onderliggende waarden zoals aandelen, valuta, grondstoffen en goederen.

Opties

Een optie geeft een koper het recht gedurende de looptijd een vaste hoeveelheid van een onderliggende waarde tegen een afgesproken prijs te kopen (een zogenaamde ‘call optie’) of te verkopen (‘put optie’). Met de ‘onderliggende waarde’ bedoelen we hier een vast aantal obligaties, een hoeveelheid van een product (of grondstof), een index of valuta.

Verschil tussen opties en futures: een voorbeeld

Stel, iemand is geïnteresseerd in aandeel A. Hij vermoedt dat aandeel A flink gaat stijgen en wil dus graag zo veel mogelijk van A kopen. De prijs ligt echter al behoorlijk hoog, dus inkopen wordt een duur moment. Daarom neemt hij opties op aandeel A. Hij neemt de optie om over een week A te kopen tegen een vooraf afgesproken prijs. Voor het recht betaalt hij op de beurs een premie, die veel lager is dan de waarde van het aandeel. Daarmee heeft hij het recht om meer aandelen te kopen, terwijl het risico beperkt blijft tot de premie die hij betaalt.

Dat komt van pas als blijkt dat aandeel A niet stijgt, maar zakt. Hij wil het aandeel dan natuurlijk niet meer voor de afgesproken prijs kopen. Hij oefent zijn optie dus niet meer uit. Het enige dat hij nu kwijt is aan verlies, is de premie die hij betaald heeft voor het recht. Was er sprake geweest van futures, dan was hij verplicht geweest de aandelen te kopen tegen de afgesproken (en dus te hoge) prijs.

Het grote verschil tussen opties en futures zit dus in het verschil tussen de keuze en de verplichting. Bovendien kunnen opties eerder uitgeoefend worden, terwijl bij futures de vervaldatum vast ligt.

Disclaimer

De informatie en tekst in deze uiting/artikel is niet bedoeld als zijnde beleggingsadvies en moet daarom worden gezien als puur informatief. Dit artikel is opgemaakt door Square Media Ltd en/of derden en het is aan u om te zien of die wel bij uw persoonlijke financiële situatie past. U bent daarom zelf verantwoordelijk voor een juiste beoordeling of de informatie in dit artikel voor u passend is, in relatie tot uw eigen financiële situatie en doelstellingen.